Φοβίες; Πάρε χαρτί και μολύβι και νικήσέ τες!

Φοβίες; Πάρε χαρτί και μολύβι και νικήσέ τες!


Είναι όπως εκείνη την ώρα που πιάνουμε τους εαυτούς μας να κοιτάζουν μπροστά από ένα καθρέφτη το είδωλό τους που αντανακλάται. Ένα σώμα που εξωτερικά μοιάζει με όλα τα άλλα ανθρώπινα σώματα. Εσωτερικά όμως; Ένας τεράστιος λαβύρινθος φόβων και στιγμών άγχους. Ένα εσωτερικό ψυχικό παραλήρημα καλά κρυμμένο από τον έξω κόσμο.

Ένα συνονθύλευμα δαιμόνων που στοιχειώνουν τις σκέψεις μας και τα όνειρά μας, κρατώντας μας σε σκιές του παρελθόντος. Ανήμποροι να αντιδράσουμε σε όλα αυτά τα συναισθήματα που μας κατακλύζουν απλώς κλείνουμε τα μάτια και απομακρυνόμαστε αργά από τον καθρέφτη μην έχοντας άλλη διάθεση να αντικρίζουμε το εγώ μας.

Ίσως ό,τι χειρότερο μπορεί να κάνει κάποιος εκείνη τη στιγμή, εγκαταλείποντας τη μάχη, δίχως να παλέψει με τις φοβίες του.
Έτσι ακριβώς νιώθει κάποιος και βιώνει τις στιγμές μπροστά από ένα λευκό χαρτί που προσπαθεί να του δείξει το δρόμο της απομυθοποίησης των φόβων του και μακροπρόθεσμα στη λύτρωση. Κάθε λέξη, κάθε συναίσθημα και έκφραση ισοδυναμεί με μία μάχη που πρέπει να κερδηθεί για να υπάρχει η ελπίδα του παρακάτω.

Τολμηρός είναι εκείνος που κοιτά την ψυχή του κατάματα και προσπαθεί να τη διορθώσει και να απαλύνει κάθε πόνο της. Το χαρτί είναι το μέσο. Η ίδια η ψυχή καθοδηγεί το χέρι που αφήνεται ελεύθερο και γράφει όλα αυτά που δεν μπόρεσαν ποτέ να αποτυπωθούν με λόγια. Και γεμίζουν σειρές, γεμίζουν φύλλα λέξεων που η κάθε μία έχει τη δική της βαρύτητα. Δεν πρέπει να σταματήσουμε. Σχεδόν επιβάλλεται να συνεχίσουμε μέχρι ακόμη και σε πράγματα άγνωστα σε εμάς, που πηγάζουν από το υποσυνείδητο.


Επάνω σε ένα κομμάτι χαρτί ξεγυμνώνουμε την ψυχή μας ζητώντας απαντήσεις. Είναι μία πρόκληση που μπορεί να μας οδηγήσει στη λύτρωση ή και πουθενά. Σίγουρα δεν μπορεί να κάνει τα πράγματα χειρότερα οπότε μάλλον δεν αποτελεί κάποιου είδους ρίσκο και είναι απόλυτα ασφαλές. Οι φοβίες δεν είναι για να μένουν μέσα μας και να εκκολάπτονται. Είναι απαραίτητο να καταπολεμούνται όσο είναι νωρίς και να ξεχνιούνται.

Ίσως μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, να κοιτάζουμε τα χαρτιά εκείνα που είχαμε γεμίσει με τους φόβους μας και να γελάμε, νιώθοντας δυνατοί που καταφέραμε και γκρεμίσαμε τα τείχη που περικύκλωναν την παγιδευμένη ψυχή μας.

Γιατί όλοι έχουν φοβίες και είναι απόλυτα φυσιολογικό. Δεν είναι κάτι που συμβαίνει μόνο στις ταινίες μα υπάρχει στη φύση του ανθρώπινου γένους. Μαύρες σκέψεις και μαύρη ενέργεια που πνίγουν τη διάθεσή μας και προσπαθούν να μας αφοπλίσουν ψυχικά.

Μα, εδώ και τώρα, η λύση βρίσκεται κυριολεκτικά στο χέρι μας και σε ένα λευκό κομμάτι χαρτιού. Είστε έτοιμοι να καταπολεμήσετε με αυτά τα δύο όπλα τις φοβίες σας; Απλώς αφεθείτε στις σκέψεις που σας βασανίζουν και γράψτε. Γράψτε μέχρι να νιώσετε την ελευθερία να σας κατακλύζει.

Το πρώτο σημάδι προόδου σε μία αλυσιδωτή αντίδραση γεγονότων και συναισθημάτων.





















Πηγή

ΠΡΟΣΟΧΗ: Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Αναρτήσεις άλλων ή αναδημοσιεύσεις ή σχόλια που δημοσιεύονται σ'αυτό το ιστολόγιο, εκφράζουν αυτούς που τα υπογράφουν και όχι απαραίτητα το ZooMBloG. Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like και κοινοποιήστε το στους φίλους σας!