Μασονία Τεκτονισμός - Οι βαθμοί της ιεραρχίας - Δείτε τα ελληνικά site των μασόνων...Ζουν Ανάμεσα μας!!
Η Πρώτη Μεγάλη Στοά · Τα Αρχαία Καθήκοντα · Τα Ορόσημα · Κανονικότητα – Αναγνώριση ·Αποκαλυπτικά Κείμενα · Ο Τεκτονισμός στην Ελλάδα ·Θεμελιώδεις Αρχές · Η Μεγάλη Στοά · Η Στοά · Διαδικασία Εισδοχής · Μύηση · Τα Τυπικά · Οι Βαθμοί των Τεκτόνων ·Βασιλική Α
ΜΑΤΣ Μέγιστος Αρχιτέκτων Του Σύμπαντος
Ροδοσταυρισμός
http://www.amra.gr/
Τεκτονισμός του Αρχαίου και Αποδεδειγμένου Σκωτικού Τύπου στην Ελλάδα.
http://www.aasr.gr/
Οι βαθμοί του Σκωτικού Δόγματος:
Σύμφωνα με το άρθρο 77 του Γενικού Κανονισμού του Ύπατου Συμβουλίου του 33ου βαθμού της Ελλάδος του Αρχαίου και Αποδεδειγμένου Σκωτικού Δόγματος, οι βαθμοί της Μασονίας είναι 33 και διαιρούνται σε επτά τάξεις, ως εξής:
Πρώτη Τάξη:
1ος Βαθμός: Μαθητής
2ος Βαθμός: Εταίρος
3ος Βαθμός: Διδάσκαλος
Δεύτερη Τάξη:
4ος Βαθμός: Μυστικός Διδάσκαλος
5ος Βαθμός: Τέλειος Διδάσκαλος
Η «Ανατολή» της Ελλάδος και το «Ύπατο Συμβούλιο του 33ου βαθμού της Ελλάδος»
έχουν 141 Στοές στην Αθήνα. Οι βαθμοί τους έχουν ως εξής:
6ος Βαθμός: Γραμματεύς εξ Απορρήτων
7ος Βαθμός: Έφορος και Δικαστής
8ος Βαθμός: Επόπτης Οικοδομών
9ος Βαθμός: Διδάσκαλος Εκλεκτός των 9
10ος Βαθμός: Έξοχος Εκλεκτός των 15
11ος Βαθμός: Υπέρτατος Εκλεκτός των 12
12ος Βαθμός: Μέγας Διδάσκαλος Αρχιτέκτων
13ος Βαθμός: Ιππότης της Βασιλικής Άψίδος
14ος Βαθμός: Μέγας Εκλεκτός, Τέλευς και Υπέρτατος Τέκτων
Τρίτη Τάξη
15ος Βαθμός: Ιππότης Ανατολής ή του Ξίφους
16ος Βαθμός: Πρίγκηψ της Ιερουσαλήμ
Τέταρτη Τάξη
17ος Βαθμός Ιππότης Ανατολής και Λύσεως
18ος Βαθμός: Πρίγκηψ Ροδόσταυρος, Ιππότης του Αετού και του Πελεκάνος
Πέμπτη Τάξη
19ος Βαθμός: Μέγας Ποντίφηξ
20ος Βαθμός: Μέγας Διδάσκαλος των Συμβολικών Στοών
21ος Βαθμός: Νωαχίτης ή Πρώσσος Ιππότης
22ος Βαθμός: Ιππότης Βασιλικού Πελέκεως ή Πρίγκηψ του Λιβάνου
23ος Βαθμός: Αρχηγός της Σκηνής
24ος Βαθμός: Πρίγκηψ της Σκηνής
25ος Βαθμός: Ιππότης του Χαλκού Όφεως
26ος Βαθμός: Πρίγκηψ της Χάριτος
27ος Βαθμός: Ιππότης Ταξιάρχης του Ναού
28ος Βαθμός: Ιππότης του Ήλιου.
29ος Βαθμός: Σκώτος Ιππότης του Αγ. Ανδρέου
30ος Βαθμός: Ιππότης, Ιππότης του Λευκού και Μέλανος Αετού
Έκτη Τάξη:
31ος Βαθμός: Μέγας Επιθεωρητής Ταξιάρχης δικαστής
32ος Βαθμός: Υπέρτατος Πρίγκηψ του Βασιλικού Μυστικού
Έβδομη Τάξη:
33ος Βαθμός: Ύπατος Μέγας Γενικός Επιθεωρητής.
Και μονάχα η ανάγνωση των βαθμών αυτών, με τις βαρύγδουπες ονομασίες, είναι αρκετό να σχηματίσει κανείς ιδέα του πνευματικού και ηθικού επιπέδου των τροφίμων της Στοάς. Ποιός άνθρωπος με στοιχειώδη σοβαρότητα θα δεχόταν ποτέ να προσαγορεύεται «Τέλειος», «Υπέρτατος», «Μέγας», «Μέγας Εκλεκτός, Τέλειος και Υπέρτατος», «Ιππότης Ανατολής και Δύσεως», «Μέγας Ποντίφηξ», «Μέγας Διδάσκαλος», «Ύπατος Μέγας» κ.τ.λ. τίτλοι πού φέρνουν στο νου τρελοκομείο, με τους «Ναπολέοντες», τους «Μεγαλέξανδρους» και τους «Αϊνστάιν». Έτσι καταντά ο άνθρωπος όταν φύγει από τον δρόμο του θεού και πέσει στα χέρια του Διαβόλου. Όποιος έχει μάτια, ας τα έχει ανοικτά.
Βιβλιογραφία
1. «Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders» , DSM-IV
2. «SATANISM : Psychiatric and Legal views» , by Dr George B.. Palermo &
Michele Del Re , 1999
ΟΙ ΕΠΤΑ ΤΑΞΕΙΣ
Αφού υποστείς τη μύηση γίνεσαι αδελφός της Στοάς και ονομάζεσαι Μαθητής (Α’ Βαθμός). Οι ίδιες διαδικασίες τηρούνται από βαθμό σε βαθμό και οι συνεδριάσεις γίνονται μεταξύ ομοιοβάθμων και άνω. Αν δηλαδή η Στοά έχει εργασίες γ' βαθμού παίρνουν μέρος από τον τρίτο και πάνω, αν γίνεται συνεδρίαση 18ου βαθμού μετέχουν από 18ο βαθμό και πάνω. Αν γίνεται σε Α' βαθμό παίρνουν μέρος όλοι.
Οι μυήσεις είναι 30 βαθμών. Οι βαθμοί δεν είναι συνεχόμενοι, γιατί υπάρχουν ενδιάμεσοι που είναι νεκροί. Λ.χ. Από τον 5ο βαθμό μπορεί να πας στον 8ο και από τον 14ο στον 18ο.
Οι τρεις τελευταίοι βαθμοί, 31, 32, 33 είναι διοικητικοί και καταλαμβάνονται με άλλη διαδικασία από το Ύπατο Συμβούλιο. Όλοι οι βαθμοί ξεχωρίζονται σε δύο: Στους συμβολικούς βαθμούς και στους φιλοσοφικούς. Οι πρώτοι ανήκουν στη δικαιοδοσία της Μεγάλης Στοάς και οι δεύτεροι στο Ύπατο Συμβούλιο.
Οι βαθμοί του αρχαίου και αποδεδειγμένου σκωτικού δόγματος είναι 33 και διαιρούνται ως εξής:
ΠΡΩΤΗ ΤΑΞΗ. 1ος βαθμός: Μαθητής. 2ος βαθμός: Εταίρος. 3ος βαθμός: Διδάσκαλος.
ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΑΞΗ. 4ος βαθμός: Μυστικός Διδάσκαλος. 5ος βαθμός:
Γραμματεύς εξ Απορρήτων. 7ος βαθμός: Έφορος και Δικαστής. 8ος βαθμός: Επόπτης των Οικοδομών. 9ος βαθμός: Εκλεκτός Διδάσκαλος των 9. 10ος βαθμός: Εκλεκτός Διδάσκαλος των 15. 11ος βαθμός: Υπέρτατος Εκλεκτός των 12. 12ος βαθμός: Μέγας Διδά-σκαλος Αρχιτέκτων. 13ος βαθμός: Ιππότης της Βασιλικής Αψίδος. 14ος βαθμός: Μέγας Εκλεκτός, Τέλειος και Υπηρέτης Τέκτων.
ΤΡΙΤΗ ΤΑΞΗ. 15ος βαθμός: Ιππότης Ανατολής ή του Ξίφους. 16ος βαθμός· Πρίγκιψ της Ιερουσαλήμ.
ΤΕΤΑΡΤΗ ΤΑΞΗ. 17ος βαθμός: Ιππότης Ανατολής και Δύσεως. 18ος βαθμός: Πρίγκιψ Ροδόσταυρος, Ιππότης του Αετού και Πελεκάνος.
ΠΕΜΠΤΗ ΤΑΞΗ. 19ος βαθμός: Μέγας Ποντίφηξ. 20ός βαθμός: Μέγας Διδάσκαλος των Συμβολικών Στοών. 21ος βαθμός: Νωαχίτης ή Πρώσσος Ιππότης. 22ος βαθμός: Ιππότης Βασιλικού Πελέκεως ή Πρίγκιψ του Λιβάνου. 23ος βαθμός: Αρχηγός της Σκηνής. 24ος βαθμός: Πρίγκιψ της Σκηνής. 25ος βαθμός: Ιππότης του Χαλκού Ορφέως. 26ος βαθμός: Πρίγκιψ της Χάριτος. 27ος βαθμός: Ιππότης Ταξιάρχης του Ναού. 28ος βαθμός: Ιππότης του Ηλίου. 29ος βαθμός: Σκώτος Ιππότης του Αγίου Ανδρέου. 30ός βαθμός: Ιππότης Καδώς, Ιππότης του Λευκού και του Μέλανος Αετού.
ΕΚΤΗ ΤΑΞΗ. 31ος βαθμός: Μέγας Επιθεωρητής Ταξιάρχης Δικαστής. 32ος βαθμός: Υπέρτατος Πρίγκιψ του Βασιλικού Μυστικού.
ΕΒΔΟΜΗ ΤΑΞΗ. 33ος βαθμός: Ύπατος Μέγας Γενικός Επιθεωρητής.
Μύηση ενός Τέκτονα στον ανώτερο βαθμό του Τάγματος τον 33ο. Αφού περιγράφει όλο το τελετουργικό, τα διάφορα μυστικιστικά σύμβολα, τους ήχους, τις θέσεις των παρισταμένων, τα διάφορα εμβλήματα και ο μυούμενος γίνει αποδεκτός ο πρόεδρος εκφωνεί έναν λόγο το τέλος του οποίου παραθέτει ολόκληρο. Αυτό κάνω και εγώ εδώ. -Οφείλω υμίν, Ένδοξε Αδελφέ ημών, να σας διαφωτίσω περί σπουδαιοτάτου ζητήματος αφορώντας εις τα ημέτερα τυπικά. «Ο Ελευθεροτεκτονισμός δεν είναι άλλο ειμή ή έμπρακτος επανάστασις και η διαρκής συνωμοσία εναντίον του δεσποτισμού, τόσο του θρησκευτικού όσον και του πολιτικού». -Επομένως δεν πρέπει να υποθέσετε ότι ο Ελευθεροτεντονισμός εκουσίως περιεβλήθει τα γελοία εκείνα εμβλήματα διά των οποίων συνήθως οίτε βασιλείς και ιερείς παίζουν εν τη κοινωνία, τα πρώτα μέρη, τα οποία κατέκλεψαν. -Αλλʼ επειδή ούτε οι βασιλείς ούτε οι ιερείς ηδυνήθησαν να ανεχθούν θεσμόν επιβλαβή διά τα συμφέροντά των και επίφοβον δι αυτούς, έσχον κατά καιρούς αμφότεροι την ιδέαν να πρσέλθουν εις το ημέτερον στρατόπεδον και γίνουν Τέκτονες. -Τούθερ όπερ και εγένετο εκάστοτε. -Αυτοί λοιπόν είναι οι εισαγαγόντες εις τον Ελευθεροτεκτρονισμόν όλας αυτάς τα γελοίας παραδόσεις τα οποίας σας αφηγήθησαν, τους ελεεινούς εκείνους τύπους εις ούς υπεβληθήτε και τα λοιπά τερατώδη πράγματα των οποίων μάρτυς υπήρξατε. -Κατά καθήκον λοιπόν και υμείς, Ένδοξε Αδελφέ, υπέστητε και παραδέχθητε όλας αυτάς τα βλακώδεις διατυπώσεις, οι οποίαι διά το ημέτερον Τάγμα είναι ασπίς προφυλάτουσα αυτό από του πονηρού βλέμματος των περιέργων. Υπό την σκέπη των παιδαριωδών τούτων παιγνίων, ο Ελευθεροτεκτονισμός δύναται ανενοχλήτως να εργάζηται προσπαθών να φθάση μέχρι του Υψίστου σκοπού, όν προέθετο. -Οφείλεις, όθεν πάντοτε να έχης ύπʼ όψιν ότι δεν πρέπει ποτέ να αναμιγνύης το Τάγμα προς υποθέσεις αμφιβόλου διαξαγωγής. Το Τάγμα οφείλει να παραμένη άρχραντον, αμίαντον, απόσιτον τη υποψία. Δεν είναι λοιπόν αυτό εκείνο, το οποίον προωρίσται υπό της θεάς πρόνοιας να εκδικήση τον δολοφονηθέντα αθώον Μεγάλον Διδάσκαλον. Και τις ούτος; -Το εμάντυσας: είναι ο Άνθρωπος. -Εδολοφονήθει ανάνδρως υπό τριών κακούργων και οι τρείς δολοφόνοι ονομάζονται. ΝΟΜΟΣ, ΚΤΗΣΗ, ΘΡΗΣΚΕΙΑ. -Ναι! Ο Νόμος, η Κτήσις, και η Θρησκεία εδολοφόνησαν τον άνθρωπον. Ο Νόμος διότι δεν αποτελεί αρμονίαν πλήρη μεταξύ των δικαιωμάτων του ανεξαρτήτου και των καθηκόντων του κοινωνκού ανθρώπου. Η Κτήσις, διότι η γη ουδενί ανήκει και διότι τα προϊόντα της ανήκουν εις πάντας κατά το μέτρον της ανάγκης έκαστου. Η θρησκεία, διότι όλαι αι τοιαύται εισί τόσα φιλοσοφικά συστήματα ανδρών μεγαλοφυών, τα οποία οι λαοί παραδέχθησαν μεν, άλλʼ υπό τον όρον του να γίνουν ευτυχείς διʼ αυτών. Του όρου τούτου μηδόλως εκπληρωμένου, αι θρησκείαι αποβαίνουν επιβλαβείς. -Ώστε ούτε ο Νόμος, ούτε η Κτήση, ούτε η Θρησκεία δύνανται να επιβληθούν εις τον άνθρωπον. -Επειδή όμως και τα τρία εκμηδενίζουν αυτόν, στερούντες και απογυμνούντες ατυόν των πολυτιμωτέρων δικαιωμάτων του, διʼ αυτό πρέπειν να θεωρώμεν αυτά ως δολοφόνους κατά των οποίων διακίως ωρκίσθημεν εκδίκησην, ως εχθρούς κατά των οποίων εκηρύξαμεν πόλεμον μέχρις εξοντόσεως. -Και ότε πλέον εξοντωθούν οι τρείς δολοφόνοι ούτοι, τότε ημείς θα δυνηθώμεν ελευθέρως να επιφέρομεν την αναγέννησιν της Κοινωνίας, εγκαθιδρύοντες εις την θέσιν των τον Τεκτονικόν Νόμον, την Τεκτονικήν Κτήσιν, την Τεκτονικήν Θρησκείαν. -Διότι ο Τεκτονικός Νόμος είναι ο φυσικός, διότι η Τεκτονική Κτήσις είναι φυσική. Διότι το Τεκτονικόν Θρήσκευμα είναι φυσικόν. -Και ήδη, Αδελφέ, ήδη ότε σε ωπλίσαμεν διʼ όλων των δυνατών όπλων διά την επικειμένην μάχην, ην προκάλεσαν και προκαλούν τα μυσαρά εγκλήματα των ημετέρων εχθρών, ήδη ότε καταστάς ένας εκ των Υπερτάτων Αρχηγών του Ελευθεροτεκτονισμού , καθίστασαι συνάμα και ένας εκ των κυριωτέρων υπερμάχων ήδη, ύπαγε όπως διά της γραφίδος, διά της διδασκαλίας, διά του παραδείγματος, διά της οικογενείας, διά των κοινωνικών σχέσεων σου, διά του τύπου, διά του βήματος, διά του πλούτου, διά της πολιτικής επιρροής, αγωνισθής τον υπέρ του Καλού, της Αλήθείας, της Αρετής αγαθόν αγώνα και είθε να επιστρέψης νικητής ή να αποθάνης! Μετά τον λόγο του προέδρου όλοι οι παριστάμενοι ασπάζονται τον νεοφωτισμένο και τον τιμούν. Για να μην υπάρχουν κενά στην ιστορία γράφω από το βιβλίο ότι κατά την αρχή του Ελευθεροτεκτονισμού υπήρχε ως μεγαλύτερος βαθμός ο 32ος. Μετά, κατά την διάρκεια της ζωής του Ελευθεροτεκτονισμού καθιερώθηκε ο 33ος βαθμός ως ο ανώτερος, και ως συνέπεια αυτού οι Τέκτονες 33ου βαθμού ανέλαβαν και την ηγεσία του Τάγματος. Στο σημείο αυτό είναι πολύ ενδιαφέρουσα η αντίδραση των Ελλήνων Ελευθεροτεκτόνων 32ου βαθμού όπως αυτή έλαβε χώρα με την προκήρυξη της ομάδας «Δευκαλίων» και όπου αντιγράφω το τέλος αυτής από το βιβλίο. «Ο ανωτέρω βαθμός 33ος, αποκαλύπτει τον ΝΕΟΝ ΜΕΓΑΛΟΝ ΜΥΣΤΙΚΟΝ των Τεκτόνων (ΜΑΣΟΝΩΝ) που είναι τα απόκρυφα - πιστεύω τους, τα οποία δυστυχώς είναι αρνητικά και απαράδεκτα διʼ ημάς τους Έλληνας τέκτονας, τους ʽΠΑΓΙΔΕΥΜΕΝΟΥΣʼ από του 1ου βαθμού μέχρι και του 32ου βαθμού και διʼ όλους τους ανθρώπους, (ήτοι τους ΑΝΩ ΘΡΕΙΝ = βλέπειν άνωθεν ΘΕΟΝ). Αφού οι 33οι τέκτονες αρνούνται γενικώς την ΘΡΗΣΚΕΙΑΝ, ΤΟΝ ΝΟΜΟΝ, και την ΚΤΗΣΙΝ, διότι όλα αυτά υποδουλώνουν τον Άνθρωπον και τον… ʽΕλευθερώνει ο ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΣʼ και μόνον αυτός υπάρχει ως Θρησκεία, Νόμος, και Κτήσις, ιδού ο ολοκληρωτικός σωβινισμός των Εβραιοσιωνιστών. Αν είναι δυνατόν να υπάρχουν άνθρωποι, να ορκίζωνται εις τέτοιας ασχήμίας και να θέλουν να μας κάνουν όλους τους Έλληνας Χριστιανούς, υποτακτικούς του Τεκτονισμού ΕΛΕΟΣ ΚΥΡΙΕ ΑΜΗΝ ΑΜΗΝ». Αυτά δυστυχώς πιστεύει ο Τεκτονισμός τον οποίο αγνοούν ακόμη και οι Τέκτονες μέχρι και του 32ου βαθμού, αφού έχουν ορκισθεί εις το τεκτονικό Σύνταγμα το οποίο καταπατούν οι 33ου βαθμού και το οποίο αναφέρεται σε Ανθρώπινα Ιδανικά: ΠΙΣΤΗΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΤΟΝ ΜΕΓΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΤΗΝ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ, ΤΗΝ ΠΙΣΤΙΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ, ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑΝ ΚΑΙ ΕΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΤΗΣ ΙΣΟΤΗΤΟΣ, ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΣΥΝΗΣ των λαών και ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΓΩΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΙΝ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ – ΑΔΕΛΦΩΝ ΜΑΣ. Αυτά μας είπαν όταν μυηθήκαμε εις τον τεκτονισμό και διάφορους συμβολισμούς επʼ αγαθώ της ανθρωπότητας, δηλαδή μας παγίδευσαν. Από την 31.05.1801 μετεβλήθη ο άνω τεκτονισμός με την προσθήκη του 33ου βαθμού, ώστις ηγείται του επωνομαζομένου ΤΕΚΤΟΝΙΚΟΥ ΤΑΓΜΑΤΟΣ , εις ΚΑΘΑΡΟΝ ΕΒΡΑΙΟΣΙΩΝΙΣΜΟΝ. Ιδού το μεγάλο μυστικόν, δηλαδή η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΤΗ, κατά της ανθρωπότητος, που επωνομάζεται ψευδώς, ο αγών ελευθερώσεων του ανθρώπου… Με Ελληνοχριστιανική Αγάπην προς τους αδελφούς Έλληνας και λοιπούς συνανθρώπους μας: Οι αποπλανηθέντες μέχρι σήμερον ΤΕΚΤΟΝΕΣ μέχρι και του 32ου βαθμού που μάθαμε από το άνω κείμενος την ΑΛΗΘΕΙΑΝ, διά την ΑΠΑΤΗΝ που ονομάζεται ʽΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΣʼ. Διʼ αυτό, αφού τον ΑΠΟΚΗΡΥΣΣΟΜΕΝ, αιτούμεθα ΣΥΓΓΝΩΜΗΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΑΣ, ΠΟΥ ΕΝ ΑΓΝΟΙΑ ΜΑΣ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΜΕΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΝΩ ΑΠΑΤΗΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΜΑΣ, ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΑΣ ΑΜΗΝ ΑΜΗΝ. ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ: Αθήναι 30.12.2003. Η ΟΜΑΣ ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ – ΑΜΗΝ ΑΜΗΝ ΑΜΗΝ».
Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΥ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΩΡΟ
Ο Τεκτονισμός στον Ελληνικό χώρο λειτούργησε σε δυο ξεχωριστές φάσεις που δεν έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά μεταξύ τους και αυτό δεν έχει συνειδητοποιηθεί ούτε από τους περισσότερους μελετητές ούτε από τους περισσότερους τέκτονες.
Προεπαναστατικός Τεκτονισμός (1740-1821)
Η πρώτη περίοδος που δίκαια χαρακτηρίζεται σαν "προεπαναστατικός Τεκτονισμός" άρχισε γύρω στο 1740 και έφθασε μέχρι την επανάσταση του 1821.Μετά ακολούθησε μια τέλεια διακοπή, μια νεκρή περίοδος (1821-1863). Η διακοπή αυτή απλώς επιβεβαιώθηκε με την ανακήρυξη του ελεύθερου Ελληνικού Κράτους που διέλυσε και επίσημα τις Στοές που είχαν κλείσει πάντως πολύ πριν, εξαιτίας της επανάστασης. Αυτή η ανάπαυλα δράσης τεκτονικών στοών διατηρήθηκε μέχρι την ένωση της Επτανήσου με την μητέρα πατρίδα το 1863.
Ο Τεκτονισμός της Μεγάλης Ανατολής (1863-1976)
Μετά ξεκίνησε η δεύτερη περίοδος που κράτησε κι αυτή ένα περίπου αιώνα μέχρι το 1976 ονομαζόμενη σαν "Μονότονος Ελληνικός Τεκτονισμός".Έτσι το 1863 σχεδόν αναπάντεχα, εμφανίστηκαν οι πρώτες τεκτονικές στοές αναζήτησης στην Ελλάδα εξαρτημένες από τη Μεγάλη Ανατολή του Τορίνου και τον επόμενο χρόνο απέκτησαν ένα είδος αυτονομίας με τη δημιουργία ενός "Τεκτονικού Διευθυντηρίου" δηλαδή μιας τοπικής Ελληνικής Διοίκησης.Το 1868 ο Ελληνικός Τεκτονισμός απέκτησε πλήρη ανεξαρτησία και δημιουργήθηκε έτσι η Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος που έλεγχε ουσιαστικά τους 3 πρώτους συμβολικούς βαθμούς, αλλά που είχε υιοθετήσει και τους υπόλοιπους 30 του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου. Το 1872 οι ανώτεροι βαθμοί απέκτησαν κι αυτοί ανεξαρτησία και συγκροτήθηκε το Ύπατο Συμβούλιο του 33ου του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου. Τα δύο αυτά σώματα ανήκαν στην ίδια δογματική τεκτονική σχολή, τη Γαλλική και μέχρι το 1976, πάνω από εκατό χρόνια δηλαδή, κυριάρχησαν μονοπωλιακά στο χώρο μας. Οι κρίσεις και οι διακυμάνσεις του μονότονου αυτού Τεκτονισμού δεν ήταν τίποτε άλλο παρά οι μεταξύ τους αντιζηλίες και η προσπάθεια το ένα να ελέγχει το άλλο. Αυτό αποστέρησε τον Ελληνικό Τεκτονισμό από κάθε δυνατότητα ανανέωσης και όλο αυτό το διάστημα, έμεινε στο επίπεδο, οργανωτικά και δογματικά, από το οποίο ξεκίνησε. Αποκομμένος δε καθώς ήταν από τη διεθνή τεκτονική κοινότητα δεν μπόρεσε να παρακολουθήσει ούτε τις αλλαγές που πραγματοποιήθηκαν ακόμα και στο ίδιο το δόγμα από το οποίο προήλθε.
Ο Τεκτονικός Πλουραλισμός στην Ελλάδα (1977 - )
Η τρίτη περίοδος που ήδη διανύει τη τρίτη δεκαετία της, είναι η εποχή του "Τεκτονικού πλουραλισμού" στην Ελλάδα και στη συνέχεια παρατίθεται το στίγμα της, δηλαδή τα γεννεσιουργά της αίτια, όσο και οι προοπτικές της. Με την ίδρυση το έτος 1977 του Μεγάλου Περιστυλίου των Τεκτόνων της Βασιλικής Αψίδας που μετέφερε στη χώρα μας, μαζί με άλλους βαθμούς και τάξεις τον Τεκτονισμό της Αμερικανικής Σχολής, έληξε οριστικά η περίοδος του μονότονου Γαλλικού Τεκτονισμού.Το 1981 με την ίδρυση του Μεγάλου Σκηνώματος των Ιπποτών του Ναού που καθοδηγήθηκε από το αντίστοιχο Μεγάλο Σώμα της Σκωτίας, το σύστημα της Υόρκης άρχισε να προσαρμόζεται προς τον Ευρωπαϊκό Τεκτονισμό και την παράδοσή του.Αυτή η φάση ολοκληρώθηκε το 1986 με την εμφάνιση και τη δράση της Εθνικής Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος η οποία ακολούθησε από την αρχή τα Αγγλικά πρότυπα. Έτσι η προσπάθεια που άρχισε από το Διονύσιο Ρώμα το 1811 με συμπαραστάτη του το Δούκα του Σάσεξ, τότε Μεγάλο Διδάσκαλο της Ηνωμένης Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας (1813), ολοκληρώθηκε 175 χρόνια μετά όταν στις 21 Ιουνίου 1986 ανακηρύχθηκε η Νέα Εθνική Μεγάλη Στοά της Ελλάδος για να εισαχθεί και στον ελλαδικό χώρο ο καθαρός και αρχαίος τεκτονισμός της Αγγλοσαξωνικής Σχολής.
Ιστορική Καταγραφή της πρώτης περιόδου
Καίτοι η ιστορική έρευνα της πρώτης περιόδου δεν έχει εξαντληθεί - μια ερευνητική στοά πρέπει να ιδρυθεί γι' αυτό το σκοπό - υπάρχουν στοιχεία ικανά να σχηματίσουν τουλάχιστον την αμυδρή της εικόνα. Τα βιβλία του Διονυσίου Καλογερόπουλου, του Πάνου Χατζηπάνου και του Μαρίνου Πολλάτου, οι μονογραφίες του Παναγιώτη Κρητικού, του Θεοδοσίου Τάσιου, του Χρήστου Ριζόπουλου κ.λπ. καθώς και η πρόσφατη έκδοση - λεύκωμα της Στοάς της Λευκάδας. "Η Ένωσις" για το Διονύσιο Ρώμα και την πρώτη Εθνική Μεγάλη Στοά προσδιορίζουν τα ορόσημά της. Είναι πράγματι η μόνη περίοδος που έχουμε κάνει κάποια ιστορική δουλειά.
Η δεύτερη περίοδος υστερεί από άποψη ιστορικής καταγραφής.
Ο Χατζηπάνος παραθέτει πολλά στοιχεία αλλά άτακτα και χωρίς κριτικό πνεύμα, είναι περισσότερο ένας - με επιλογές - αρχειογράφος και λιγότερο ένας ιστορικός. Ο Πολλάτος ενώ είναι αυστηρός στην αρχή, όσο πλησιάζει προς την εποχή του γίνεται πιο προσεκτικός και εξυμνητικός. Ο Νέστορας Λάσκαρης στο λεξικό του είναι μονοσήμαντος και επιφυλακτικός. Υπήρξε ο πιστός υπηρέτης της ιδέας της Μεγάλης Ανατολής και ο Ηρακλής του Σκωτικού Τύπου. Ανήκει εξάλλου στη σχολή που η μυθοποίηση ταυτίζεται με την αλήθεια.
Πηγή
Σύμφωνα με το άρθρο 77 του Γενικού Κανονισμού του Ύπατου Συμβουλίου του 33ου βαθμού της Ελλάδος του Αρχαίου και Αποδεδειγμένου Σκωτικού Δόγματος, οι βαθμοί της Μασονίας είναι 33 και διαιρούνται σε επτά τάξεις, ως εξής:
Πρώτη Τάξη:
1ος Βαθμός: Μαθητής
2ος Βαθμός: Εταίρος
3ος Βαθμός: Διδάσκαλος
Δεύτερη Τάξη:
4ος Βαθμός: Μυστικός Διδάσκαλος
5ος Βαθμός: Τέλειος Διδάσκαλος
Η «Ανατολή» της Ελλάδος και το «Ύπατο Συμβούλιο του 33ου βαθμού της Ελλάδος»
έχουν 141 Στοές στην Αθήνα. Οι βαθμοί τους έχουν ως εξής:
6ος Βαθμός: Γραμματεύς εξ Απορρήτων
7ος Βαθμός: Έφορος και Δικαστής
8ος Βαθμός: Επόπτης Οικοδομών
9ος Βαθμός: Διδάσκαλος Εκλεκτός των 9
10ος Βαθμός: Έξοχος Εκλεκτός των 15
11ος Βαθμός: Υπέρτατος Εκλεκτός των 12
12ος Βαθμός: Μέγας Διδάσκαλος Αρχιτέκτων
13ος Βαθμός: Ιππότης της Βασιλικής Άψίδος
14ος Βαθμός: Μέγας Εκλεκτός, Τέλευς και Υπέρτατος Τέκτων
Τρίτη Τάξη
15ος Βαθμός: Ιππότης Ανατολής ή του Ξίφους
16ος Βαθμός: Πρίγκηψ της Ιερουσαλήμ
Τέταρτη Τάξη
17ος Βαθμός Ιππότης Ανατολής και Λύσεως
18ος Βαθμός: Πρίγκηψ Ροδόσταυρος, Ιππότης του Αετού και του Πελεκάνος
Πέμπτη Τάξη
19ος Βαθμός: Μέγας Ποντίφηξ
20ος Βαθμός: Μέγας Διδάσκαλος των Συμβολικών Στοών
21ος Βαθμός: Νωαχίτης ή Πρώσσος Ιππότης
22ος Βαθμός: Ιππότης Βασιλικού Πελέκεως ή Πρίγκηψ του Λιβάνου
23ος Βαθμός: Αρχηγός της Σκηνής
24ος Βαθμός: Πρίγκηψ της Σκηνής
25ος Βαθμός: Ιππότης του Χαλκού Όφεως
26ος Βαθμός: Πρίγκηψ της Χάριτος
27ος Βαθμός: Ιππότης Ταξιάρχης του Ναού
28ος Βαθμός: Ιππότης του Ήλιου.
29ος Βαθμός: Σκώτος Ιππότης του Αγ. Ανδρέου
30ος Βαθμός: Ιππότης, Ιππότης του Λευκού και Μέλανος Αετού
Έκτη Τάξη:
31ος Βαθμός: Μέγας Επιθεωρητής Ταξιάρχης δικαστής
32ος Βαθμός: Υπέρτατος Πρίγκηψ του Βασιλικού Μυστικού
Έβδομη Τάξη:
33ος Βαθμός: Ύπατος Μέγας Γενικός Επιθεωρητής.
Και μονάχα η ανάγνωση των βαθμών αυτών, με τις βαρύγδουπες ονομασίες, είναι αρκετό να σχηματίσει κανείς ιδέα του πνευματικού και ηθικού επιπέδου των τροφίμων της Στοάς. Ποιός άνθρωπος με στοιχειώδη σοβαρότητα θα δεχόταν ποτέ να προσαγορεύεται «Τέλειος», «Υπέρτατος», «Μέγας», «Μέγας Εκλεκτός, Τέλειος και Υπέρτατος», «Ιππότης Ανατολής και Δύσεως», «Μέγας Ποντίφηξ», «Μέγας Διδάσκαλος», «Ύπατος Μέγας» κ.τ.λ. τίτλοι πού φέρνουν στο νου τρελοκομείο, με τους «Ναπολέοντες», τους «Μεγαλέξανδρους» και τους «Αϊνστάιν». Έτσι καταντά ο άνθρωπος όταν φύγει από τον δρόμο του θεού και πέσει στα χέρια του Διαβόλου. Όποιος έχει μάτια, ας τα έχει ανοικτά.
Βιβλιογραφία
1. «Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders» , DSM-IV
2. «SATANISM : Psychiatric and Legal views» , by Dr George B.. Palermo &
Michele Del Re , 1999
ΟΙ ΕΠΤΑ ΤΑΞΕΙΣ
Αφού υποστείς τη μύηση γίνεσαι αδελφός της Στοάς και ονομάζεσαι Μαθητής (Α’ Βαθμός). Οι ίδιες διαδικασίες τηρούνται από βαθμό σε βαθμό και οι συνεδριάσεις γίνονται μεταξύ ομοιοβάθμων και άνω. Αν δηλαδή η Στοά έχει εργασίες γ' βαθμού παίρνουν μέρος από τον τρίτο και πάνω, αν γίνεται συνεδρίαση 18ου βαθμού μετέχουν από 18ο βαθμό και πάνω. Αν γίνεται σε Α' βαθμό παίρνουν μέρος όλοι.
Οι μυήσεις είναι 30 βαθμών. Οι βαθμοί δεν είναι συνεχόμενοι, γιατί υπάρχουν ενδιάμεσοι που είναι νεκροί. Λ.χ. Από τον 5ο βαθμό μπορεί να πας στον 8ο και από τον 14ο στον 18ο.
Οι τρεις τελευταίοι βαθμοί, 31, 32, 33 είναι διοικητικοί και καταλαμβάνονται με άλλη διαδικασία από το Ύπατο Συμβούλιο. Όλοι οι βαθμοί ξεχωρίζονται σε δύο: Στους συμβολικούς βαθμούς και στους φιλοσοφικούς. Οι πρώτοι ανήκουν στη δικαιοδοσία της Μεγάλης Στοάς και οι δεύτεροι στο Ύπατο Συμβούλιο.
Οι βαθμοί του αρχαίου και αποδεδειγμένου σκωτικού δόγματος είναι 33 και διαιρούνται ως εξής:
ΠΡΩΤΗ ΤΑΞΗ. 1ος βαθμός: Μαθητής. 2ος βαθμός: Εταίρος. 3ος βαθμός: Διδάσκαλος.
ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΑΞΗ. 4ος βαθμός: Μυστικός Διδάσκαλος. 5ος βαθμός:
Γραμματεύς εξ Απορρήτων. 7ος βαθμός: Έφορος και Δικαστής. 8ος βαθμός: Επόπτης των Οικοδομών. 9ος βαθμός: Εκλεκτός Διδάσκαλος των 9. 10ος βαθμός: Εκλεκτός Διδάσκαλος των 15. 11ος βαθμός: Υπέρτατος Εκλεκτός των 12. 12ος βαθμός: Μέγας Διδά-σκαλος Αρχιτέκτων. 13ος βαθμός: Ιππότης της Βασιλικής Αψίδος. 14ος βαθμός: Μέγας Εκλεκτός, Τέλειος και Υπηρέτης Τέκτων.
ΤΡΙΤΗ ΤΑΞΗ. 15ος βαθμός: Ιππότης Ανατολής ή του Ξίφους. 16ος βαθμός· Πρίγκιψ της Ιερουσαλήμ.
ΤΕΤΑΡΤΗ ΤΑΞΗ. 17ος βαθμός: Ιππότης Ανατολής και Δύσεως. 18ος βαθμός: Πρίγκιψ Ροδόσταυρος, Ιππότης του Αετού και Πελεκάνος.
ΠΕΜΠΤΗ ΤΑΞΗ. 19ος βαθμός: Μέγας Ποντίφηξ. 20ός βαθμός: Μέγας Διδάσκαλος των Συμβολικών Στοών. 21ος βαθμός: Νωαχίτης ή Πρώσσος Ιππότης. 22ος βαθμός: Ιππότης Βασιλικού Πελέκεως ή Πρίγκιψ του Λιβάνου. 23ος βαθμός: Αρχηγός της Σκηνής. 24ος βαθμός: Πρίγκιψ της Σκηνής. 25ος βαθμός: Ιππότης του Χαλκού Ορφέως. 26ος βαθμός: Πρίγκιψ της Χάριτος. 27ος βαθμός: Ιππότης Ταξιάρχης του Ναού. 28ος βαθμός: Ιππότης του Ηλίου. 29ος βαθμός: Σκώτος Ιππότης του Αγίου Ανδρέου. 30ός βαθμός: Ιππότης Καδώς, Ιππότης του Λευκού και του Μέλανος Αετού.
ΕΚΤΗ ΤΑΞΗ. 31ος βαθμός: Μέγας Επιθεωρητής Ταξιάρχης Δικαστής. 32ος βαθμός: Υπέρτατος Πρίγκιψ του Βασιλικού Μυστικού.
ΕΒΔΟΜΗ ΤΑΞΗ. 33ος βαθμός: Ύπατος Μέγας Γενικός Επιθεωρητής.
Μύηση ενός Τέκτονα στον ανώτερο βαθμό του Τάγματος τον 33ο. Αφού περιγράφει όλο το τελετουργικό, τα διάφορα μυστικιστικά σύμβολα, τους ήχους, τις θέσεις των παρισταμένων, τα διάφορα εμβλήματα και ο μυούμενος γίνει αποδεκτός ο πρόεδρος εκφωνεί έναν λόγο το τέλος του οποίου παραθέτει ολόκληρο. Αυτό κάνω και εγώ εδώ. -Οφείλω υμίν, Ένδοξε Αδελφέ ημών, να σας διαφωτίσω περί σπουδαιοτάτου ζητήματος αφορώντας εις τα ημέτερα τυπικά. «Ο Ελευθεροτεκτονισμός δεν είναι άλλο ειμή ή έμπρακτος επανάστασις και η διαρκής συνωμοσία εναντίον του δεσποτισμού, τόσο του θρησκευτικού όσον και του πολιτικού». -Επομένως δεν πρέπει να υποθέσετε ότι ο Ελευθεροτεντονισμός εκουσίως περιεβλήθει τα γελοία εκείνα εμβλήματα διά των οποίων συνήθως οίτε βασιλείς και ιερείς παίζουν εν τη κοινωνία, τα πρώτα μέρη, τα οποία κατέκλεψαν. -Αλλʼ επειδή ούτε οι βασιλείς ούτε οι ιερείς ηδυνήθησαν να ανεχθούν θεσμόν επιβλαβή διά τα συμφέροντά των και επίφοβον δι αυτούς, έσχον κατά καιρούς αμφότεροι την ιδέαν να πρσέλθουν εις το ημέτερον στρατόπεδον και γίνουν Τέκτονες. -Τούθερ όπερ και εγένετο εκάστοτε. -Αυτοί λοιπόν είναι οι εισαγαγόντες εις τον Ελευθεροτεκτρονισμόν όλας αυτάς τα γελοίας παραδόσεις τα οποίας σας αφηγήθησαν, τους ελεεινούς εκείνους τύπους εις ούς υπεβληθήτε και τα λοιπά τερατώδη πράγματα των οποίων μάρτυς υπήρξατε. -Κατά καθήκον λοιπόν και υμείς, Ένδοξε Αδελφέ, υπέστητε και παραδέχθητε όλας αυτάς τα βλακώδεις διατυπώσεις, οι οποίαι διά το ημέτερον Τάγμα είναι ασπίς προφυλάτουσα αυτό από του πονηρού βλέμματος των περιέργων. Υπό την σκέπη των παιδαριωδών τούτων παιγνίων, ο Ελευθεροτεκτονισμός δύναται ανενοχλήτως να εργάζηται προσπαθών να φθάση μέχρι του Υψίστου σκοπού, όν προέθετο. -Οφείλεις, όθεν πάντοτε να έχης ύπʼ όψιν ότι δεν πρέπει ποτέ να αναμιγνύης το Τάγμα προς υποθέσεις αμφιβόλου διαξαγωγής. Το Τάγμα οφείλει να παραμένη άρχραντον, αμίαντον, απόσιτον τη υποψία. Δεν είναι λοιπόν αυτό εκείνο, το οποίον προωρίσται υπό της θεάς πρόνοιας να εκδικήση τον δολοφονηθέντα αθώον Μεγάλον Διδάσκαλον. Και τις ούτος; -Το εμάντυσας: είναι ο Άνθρωπος. -Εδολοφονήθει ανάνδρως υπό τριών κακούργων και οι τρείς δολοφόνοι ονομάζονται. ΝΟΜΟΣ, ΚΤΗΣΗ, ΘΡΗΣΚΕΙΑ. -Ναι! Ο Νόμος, η Κτήσις, και η Θρησκεία εδολοφόνησαν τον άνθρωπον. Ο Νόμος διότι δεν αποτελεί αρμονίαν πλήρη μεταξύ των δικαιωμάτων του ανεξαρτήτου και των καθηκόντων του κοινωνκού ανθρώπου. Η Κτήσις, διότι η γη ουδενί ανήκει και διότι τα προϊόντα της ανήκουν εις πάντας κατά το μέτρον της ανάγκης έκαστου. Η θρησκεία, διότι όλαι αι τοιαύται εισί τόσα φιλοσοφικά συστήματα ανδρών μεγαλοφυών, τα οποία οι λαοί παραδέχθησαν μεν, άλλʼ υπό τον όρον του να γίνουν ευτυχείς διʼ αυτών. Του όρου τούτου μηδόλως εκπληρωμένου, αι θρησκείαι αποβαίνουν επιβλαβείς. -Ώστε ούτε ο Νόμος, ούτε η Κτήση, ούτε η Θρησκεία δύνανται να επιβληθούν εις τον άνθρωπον. -Επειδή όμως και τα τρία εκμηδενίζουν αυτόν, στερούντες και απογυμνούντες ατυόν των πολυτιμωτέρων δικαιωμάτων του, διʼ αυτό πρέπειν να θεωρώμεν αυτά ως δολοφόνους κατά των οποίων διακίως ωρκίσθημεν εκδίκησην, ως εχθρούς κατά των οποίων εκηρύξαμεν πόλεμον μέχρις εξοντόσεως. -Και ότε πλέον εξοντωθούν οι τρείς δολοφόνοι ούτοι, τότε ημείς θα δυνηθώμεν ελευθέρως να επιφέρομεν την αναγέννησιν της Κοινωνίας, εγκαθιδρύοντες εις την θέσιν των τον Τεκτονικόν Νόμον, την Τεκτονικήν Κτήσιν, την Τεκτονικήν Θρησκείαν. -Διότι ο Τεκτονικός Νόμος είναι ο φυσικός, διότι η Τεκτονική Κτήσις είναι φυσική. Διότι το Τεκτονικόν Θρήσκευμα είναι φυσικόν. -Και ήδη, Αδελφέ, ήδη ότε σε ωπλίσαμεν διʼ όλων των δυνατών όπλων διά την επικειμένην μάχην, ην προκάλεσαν και προκαλούν τα μυσαρά εγκλήματα των ημετέρων εχθρών, ήδη ότε καταστάς ένας εκ των Υπερτάτων Αρχηγών του Ελευθεροτεκτονισμού , καθίστασαι συνάμα και ένας εκ των κυριωτέρων υπερμάχων ήδη, ύπαγε όπως διά της γραφίδος, διά της διδασκαλίας, διά του παραδείγματος, διά της οικογενείας, διά των κοινωνικών σχέσεων σου, διά του τύπου, διά του βήματος, διά του πλούτου, διά της πολιτικής επιρροής, αγωνισθής τον υπέρ του Καλού, της Αλήθείας, της Αρετής αγαθόν αγώνα και είθε να επιστρέψης νικητής ή να αποθάνης! Μετά τον λόγο του προέδρου όλοι οι παριστάμενοι ασπάζονται τον νεοφωτισμένο και τον τιμούν. Για να μην υπάρχουν κενά στην ιστορία γράφω από το βιβλίο ότι κατά την αρχή του Ελευθεροτεκτονισμού υπήρχε ως μεγαλύτερος βαθμός ο 32ος. Μετά, κατά την διάρκεια της ζωής του Ελευθεροτεκτονισμού καθιερώθηκε ο 33ος βαθμός ως ο ανώτερος, και ως συνέπεια αυτού οι Τέκτονες 33ου βαθμού ανέλαβαν και την ηγεσία του Τάγματος. Στο σημείο αυτό είναι πολύ ενδιαφέρουσα η αντίδραση των Ελλήνων Ελευθεροτεκτόνων 32ου βαθμού όπως αυτή έλαβε χώρα με την προκήρυξη της ομάδας «Δευκαλίων» και όπου αντιγράφω το τέλος αυτής από το βιβλίο. «Ο ανωτέρω βαθμός 33ος, αποκαλύπτει τον ΝΕΟΝ ΜΕΓΑΛΟΝ ΜΥΣΤΙΚΟΝ των Τεκτόνων (ΜΑΣΟΝΩΝ) που είναι τα απόκρυφα - πιστεύω τους, τα οποία δυστυχώς είναι αρνητικά και απαράδεκτα διʼ ημάς τους Έλληνας τέκτονας, τους ʽΠΑΓΙΔΕΥΜΕΝΟΥΣʼ από του 1ου βαθμού μέχρι και του 32ου βαθμού και διʼ όλους τους ανθρώπους, (ήτοι τους ΑΝΩ ΘΡΕΙΝ = βλέπειν άνωθεν ΘΕΟΝ). Αφού οι 33οι τέκτονες αρνούνται γενικώς την ΘΡΗΣΚΕΙΑΝ, ΤΟΝ ΝΟΜΟΝ, και την ΚΤΗΣΙΝ, διότι όλα αυτά υποδουλώνουν τον Άνθρωπον και τον… ʽΕλευθερώνει ο ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΣʼ και μόνον αυτός υπάρχει ως Θρησκεία, Νόμος, και Κτήσις, ιδού ο ολοκληρωτικός σωβινισμός των Εβραιοσιωνιστών. Αν είναι δυνατόν να υπάρχουν άνθρωποι, να ορκίζωνται εις τέτοιας ασχήμίας και να θέλουν να μας κάνουν όλους τους Έλληνας Χριστιανούς, υποτακτικούς του Τεκτονισμού ΕΛΕΟΣ ΚΥΡΙΕ ΑΜΗΝ ΑΜΗΝ». Αυτά δυστυχώς πιστεύει ο Τεκτονισμός τον οποίο αγνοούν ακόμη και οι Τέκτονες μέχρι και του 32ου βαθμού, αφού έχουν ορκισθεί εις το τεκτονικό Σύνταγμα το οποίο καταπατούν οι 33ου βαθμού και το οποίο αναφέρεται σε Ανθρώπινα Ιδανικά: ΠΙΣΤΗΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΤΟΝ ΜΕΓΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΤΗΝ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ, ΤΗΝ ΠΙΣΤΙΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ, ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑΝ ΚΑΙ ΕΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΤΗΣ ΙΣΟΤΗΤΟΣ, ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΣΥΝΗΣ των λαών και ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΓΩΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΙΝ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ – ΑΔΕΛΦΩΝ ΜΑΣ. Αυτά μας είπαν όταν μυηθήκαμε εις τον τεκτονισμό και διάφορους συμβολισμούς επʼ αγαθώ της ανθρωπότητας, δηλαδή μας παγίδευσαν. Από την 31.05.1801 μετεβλήθη ο άνω τεκτονισμός με την προσθήκη του 33ου βαθμού, ώστις ηγείται του επωνομαζομένου ΤΕΚΤΟΝΙΚΟΥ ΤΑΓΜΑΤΟΣ , εις ΚΑΘΑΡΟΝ ΕΒΡΑΙΟΣΙΩΝΙΣΜΟΝ. Ιδού το μεγάλο μυστικόν, δηλαδή η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΤΗ, κατά της ανθρωπότητος, που επωνομάζεται ψευδώς, ο αγών ελευθερώσεων του ανθρώπου… Με Ελληνοχριστιανική Αγάπην προς τους αδελφούς Έλληνας και λοιπούς συνανθρώπους μας: Οι αποπλανηθέντες μέχρι σήμερον ΤΕΚΤΟΝΕΣ μέχρι και του 32ου βαθμού που μάθαμε από το άνω κείμενος την ΑΛΗΘΕΙΑΝ, διά την ΑΠΑΤΗΝ που ονομάζεται ʽΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΣʼ. Διʼ αυτό, αφού τον ΑΠΟΚΗΡΥΣΣΟΜΕΝ, αιτούμεθα ΣΥΓΓΝΩΜΗΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΑΣ, ΠΟΥ ΕΝ ΑΓΝΟΙΑ ΜΑΣ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΜΕΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΝΩ ΑΠΑΤΗΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΜΑΣ, ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΑΣ ΑΜΗΝ ΑΜΗΝ. ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ: Αθήναι 30.12.2003. Η ΟΜΑΣ ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ – ΑΜΗΝ ΑΜΗΝ ΑΜΗΝ».
Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΥ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΩΡΟ
Ο Τεκτονισμός στον Ελληνικό χώρο λειτούργησε σε δυο ξεχωριστές φάσεις που δεν έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά μεταξύ τους και αυτό δεν έχει συνειδητοποιηθεί ούτε από τους περισσότερους μελετητές ούτε από τους περισσότερους τέκτονες.
Προεπαναστατικός Τεκτονισμός (1740-1821)
Η πρώτη περίοδος που δίκαια χαρακτηρίζεται σαν "προεπαναστατικός Τεκτονισμός" άρχισε γύρω στο 1740 και έφθασε μέχρι την επανάσταση του 1821.Μετά ακολούθησε μια τέλεια διακοπή, μια νεκρή περίοδος (1821-1863). Η διακοπή αυτή απλώς επιβεβαιώθηκε με την ανακήρυξη του ελεύθερου Ελληνικού Κράτους που διέλυσε και επίσημα τις Στοές που είχαν κλείσει πάντως πολύ πριν, εξαιτίας της επανάστασης. Αυτή η ανάπαυλα δράσης τεκτονικών στοών διατηρήθηκε μέχρι την ένωση της Επτανήσου με την μητέρα πατρίδα το 1863.
Ο Τεκτονισμός της Μεγάλης Ανατολής (1863-1976)
Μετά ξεκίνησε η δεύτερη περίοδος που κράτησε κι αυτή ένα περίπου αιώνα μέχρι το 1976 ονομαζόμενη σαν "Μονότονος Ελληνικός Τεκτονισμός".Έτσι το 1863 σχεδόν αναπάντεχα, εμφανίστηκαν οι πρώτες τεκτονικές στοές αναζήτησης στην Ελλάδα εξαρτημένες από τη Μεγάλη Ανατολή του Τορίνου και τον επόμενο χρόνο απέκτησαν ένα είδος αυτονομίας με τη δημιουργία ενός "Τεκτονικού Διευθυντηρίου" δηλαδή μιας τοπικής Ελληνικής Διοίκησης.Το 1868 ο Ελληνικός Τεκτονισμός απέκτησε πλήρη ανεξαρτησία και δημιουργήθηκε έτσι η Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος που έλεγχε ουσιαστικά τους 3 πρώτους συμβολικούς βαθμούς, αλλά που είχε υιοθετήσει και τους υπόλοιπους 30 του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου. Το 1872 οι ανώτεροι βαθμοί απέκτησαν κι αυτοί ανεξαρτησία και συγκροτήθηκε το Ύπατο Συμβούλιο του 33ου του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου. Τα δύο αυτά σώματα ανήκαν στην ίδια δογματική τεκτονική σχολή, τη Γαλλική και μέχρι το 1976, πάνω από εκατό χρόνια δηλαδή, κυριάρχησαν μονοπωλιακά στο χώρο μας. Οι κρίσεις και οι διακυμάνσεις του μονότονου αυτού Τεκτονισμού δεν ήταν τίποτε άλλο παρά οι μεταξύ τους αντιζηλίες και η προσπάθεια το ένα να ελέγχει το άλλο. Αυτό αποστέρησε τον Ελληνικό Τεκτονισμό από κάθε δυνατότητα ανανέωσης και όλο αυτό το διάστημα, έμεινε στο επίπεδο, οργανωτικά και δογματικά, από το οποίο ξεκίνησε. Αποκομμένος δε καθώς ήταν από τη διεθνή τεκτονική κοινότητα δεν μπόρεσε να παρακολουθήσει ούτε τις αλλαγές που πραγματοποιήθηκαν ακόμα και στο ίδιο το δόγμα από το οποίο προήλθε.
Ο Τεκτονικός Πλουραλισμός στην Ελλάδα (1977 - )
Η τρίτη περίοδος που ήδη διανύει τη τρίτη δεκαετία της, είναι η εποχή του "Τεκτονικού πλουραλισμού" στην Ελλάδα και στη συνέχεια παρατίθεται το στίγμα της, δηλαδή τα γεννεσιουργά της αίτια, όσο και οι προοπτικές της. Με την ίδρυση το έτος 1977 του Μεγάλου Περιστυλίου των Τεκτόνων της Βασιλικής Αψίδας που μετέφερε στη χώρα μας, μαζί με άλλους βαθμούς και τάξεις τον Τεκτονισμό της Αμερικανικής Σχολής, έληξε οριστικά η περίοδος του μονότονου Γαλλικού Τεκτονισμού.Το 1981 με την ίδρυση του Μεγάλου Σκηνώματος των Ιπποτών του Ναού που καθοδηγήθηκε από το αντίστοιχο Μεγάλο Σώμα της Σκωτίας, το σύστημα της Υόρκης άρχισε να προσαρμόζεται προς τον Ευρωπαϊκό Τεκτονισμό και την παράδοσή του.Αυτή η φάση ολοκληρώθηκε το 1986 με την εμφάνιση και τη δράση της Εθνικής Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος η οποία ακολούθησε από την αρχή τα Αγγλικά πρότυπα. Έτσι η προσπάθεια που άρχισε από το Διονύσιο Ρώμα το 1811 με συμπαραστάτη του το Δούκα του Σάσεξ, τότε Μεγάλο Διδάσκαλο της Ηνωμένης Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας (1813), ολοκληρώθηκε 175 χρόνια μετά όταν στις 21 Ιουνίου 1986 ανακηρύχθηκε η Νέα Εθνική Μεγάλη Στοά της Ελλάδος για να εισαχθεί και στον ελλαδικό χώρο ο καθαρός και αρχαίος τεκτονισμός της Αγγλοσαξωνικής Σχολής.
Ιστορική Καταγραφή της πρώτης περιόδου
Καίτοι η ιστορική έρευνα της πρώτης περιόδου δεν έχει εξαντληθεί - μια ερευνητική στοά πρέπει να ιδρυθεί γι' αυτό το σκοπό - υπάρχουν στοιχεία ικανά να σχηματίσουν τουλάχιστον την αμυδρή της εικόνα. Τα βιβλία του Διονυσίου Καλογερόπουλου, του Πάνου Χατζηπάνου και του Μαρίνου Πολλάτου, οι μονογραφίες του Παναγιώτη Κρητικού, του Θεοδοσίου Τάσιου, του Χρήστου Ριζόπουλου κ.λπ. καθώς και η πρόσφατη έκδοση - λεύκωμα της Στοάς της Λευκάδας. "Η Ένωσις" για το Διονύσιο Ρώμα και την πρώτη Εθνική Μεγάλη Στοά προσδιορίζουν τα ορόσημά της. Είναι πράγματι η μόνη περίοδος που έχουμε κάνει κάποια ιστορική δουλειά.
Η δεύτερη περίοδος υστερεί από άποψη ιστορικής καταγραφής.
Ο Χατζηπάνος παραθέτει πολλά στοιχεία αλλά άτακτα και χωρίς κριτικό πνεύμα, είναι περισσότερο ένας - με επιλογές - αρχειογράφος και λιγότερο ένας ιστορικός. Ο Πολλάτος ενώ είναι αυστηρός στην αρχή, όσο πλησιάζει προς την εποχή του γίνεται πιο προσεκτικός και εξυμνητικός. Ο Νέστορας Λάσκαρης στο λεξικό του είναι μονοσήμαντος και επιφυλακτικός. Υπήρξε ο πιστός υπηρέτης της ιδέας της Μεγάλης Ανατολής και ο Ηρακλής του Σκωτικού Τύπου. Ανήκει εξάλλου στη σχολή που η μυθοποίηση ταυτίζεται με την αλήθεια.
Πηγή
ΠΡΟΣΟΧΗ:
Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε.
Αναρτήσεις άλλων ή αναδημοσιεύσεις ή σχόλια που δημοσιεύονται σ'αυτό το ιστολόγιο, εκφράζουν αυτούς που τα υπογράφουν και όχι απαραίτητα το ZooMBloG.
Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like και κοινοποιήστε το στους φίλους σας!
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Κάντε το δικό σας σχόλιο σε αυτή την ανάρτηση.
Ευχαριστούμε Πολύ!!!